Η
σπάνια και εξαιρετική ποικιλομορφία του ανάγλυφου τη χώρα μας, ο
πλούτος της χλωρίδας και η ιδιόμορφη γεωγραφική της θέση της, εντός της
Μεσογείου θάλασσας, είναι οι ιδανικοί παράγοντες, που με τον δικό τους
τρόπο εναρμονίζονται, διαμορφώνουν και συμβάλλουν στο οικοσύστημα και
στην πλούσια βιοποικιλότητα της πανίδας μας.
Η
άγρια πανίδα μας, απαντάται κυρίως στα δάση και στους υδάτινους χώρους.
Δάσος είναι το σύνολο δένδρων, και γενικά όλη η χλωρίδα και η πανίδα
που συνυπάρχουν με το έδαφος μιας περιοχής. Όλες οι εκτάσεις, που
καλύπτονται συνήθως από αυτοφυή φυσική βλάστηση, ονομάζονται δάση,
ανεξάρτητα αν συνυπάρχουν δέντρα και θάμνοι. Το δάσος συνήθως είναι ένα
πολυσύνθετο οικοσύστημα, όπου με τις πολλαπλές λειτουργίες του, παίζει
πρωτεύοντα ρόλο, σχεδόν σε ολόκληρη οικολογική ισορροπία του
οικοσυστήματος. Κατ’ αρχήν οι κλώνοι και το φύλλωμα του, εκμηδενίζουν
την ταχύτητα της βροχής και δεν της επιτρέπουν να πέφτει με δύναμη στο
έδαφος και να το διαβρώνει. Επίσης τα πεσμένα φύλλα που βρίσκονται στο
έδαφος και οι ρίζες του, συγκρατούν τα όμβρια ύδατα και τοιουτοτρόπως
δεν διαβρώνεται ο τόπος και ταυτόχρονα αποφεύγονται οι εκριζώσεις των
φυτών, οι έντονες κατολισθήσεις και μετακινήσεις του εδάφους. Το δάσος
είναι μια ανεξάντλητη πηγή ζωής, γιατί εξασφαλίζει τις κατάλληλες
συνθήκες για τη αναπαραγωγή, διατροφή, διατήρηση και προστασία πολλών
ζωικών και φυτικών οργανισμών. Τις τελευταίες δεκαετίες, όπως μας είναι
γνωστόν, η παγκόσμια δασική κάλυψη έχει μειωθεί δραματικά, καθ’ όσον
αναφέρουν οι επιστημονικές μελέτες[1].
Στην Ελλάδα τον 4ο
αιώνα π.Χ. για πρώτη φορά έγινε μια αναλυτική περιγραφή της πανίδας στη
χώρα μας, από τον Αριστοτέλη στο βιβλίο του «Περί τα ζώα Ιστορίαι»,
όπου περιγράφονται περί τα 600 είδη. Σήμερα στη χώρα μας σήμερα ζουν 116
είδη θηλαστικών, από τα 147 είδη της Ευρώπης και 407 είδη πτηνών, από
τα 450 του ευρωπαϊκού συμπλέγματος. Επίσης στη χώρα μας, ζουν ακόμη 16
είδη αμφιβίων και 58 είδη ερπετών. Στην πλούσια ανεξάντλητη πανίδα της
Κάπελης, κατά την αρχαιότητα και μέχρι και την δεκαετία του 1970[2], διαβιούσαν πάρα πολλά είδη θηλαστικών, ερπετών, εντόμων και αμφιβίων ζώων. Όμως το κυνήγι[3],
οι πυρκαγιές, οι ασθένειες και πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν
περιορίσει σημαντικά τον πληθυσμό πολλών ειδών και έχουν υποβαθμίσει σε
μεγάλο βαθμό την πανίδα της Κάπελης. Ο
αριθμός γνωστών ειδών, που εξολοθρεύτηκαν ολοκληρωτικά από την
απελευθέρωση και συγκρότηση του ελληνικού κράτους το 1821 μέχρι σήμερα,
είναι περιορισμένος. Η
βιοποικιλότητα της, είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι εκάστοτε
ιστορικές αναφορές, μας δίδουν μια εικόνα για την πλούσια πανίδα της.