Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2018

ΚΥΚΛΩΠΕΙΑ ΤΕΙΧΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ


ΣΤΟ ΕΡΜΑΙΟ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ...!

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΥΜΕ ΥΛΙΚΑ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΝΑΩΝ ΓΙΑ ΣΤΕΡΝΕΣ...!
«Τάδε έφη», ο συναγωνιστής Ηλίας Τουτούνης στο  facebook!
Την περιοχή επισκεφτήκαμε και φρίξαμε με την εγκατάλειψη και την καταστροφή της και σκούξαμε το 2013 ως μέλη του Δ.Σ. του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ - ΦΟΛΟΗΣ Ο «ΩΛΟΝΟΣ» Αλλά.... "φωνή βοώντος εν τη ερήμω"!   
Φώτο, Ηλίας Τουτούνης & Κώστας Παπαντωνόπουλος
Περιοχή της Τριταίας, «μεσόγεια» δεν την αγγίζει θάλασσα. Από άποψη μορφολογίας ποικίλει κατά τόπους το έδαφός της, με πεδινές, ημιορεινές και ορεινές εκτάσεις όπου το μεγαλύτερο μέρος της να είναι ημιορεινό ενώ το δυτικό τμήμα της καθώς και τα βορειοδυτικά και νοτιοδυτικά της να είναι κατεξοχήν ορεινά.
 Η αρχαία αχαϊκή πόλη Τριταία ήταν μία από τις 12 πόλεις που έκτισαν οι Ίωνες στην Βόρεια Πελοπόννησο και βρισκόνταν πλησίον στο χώρο του σημερινού οικισμού Αγ. Μαρίνα.
Υπήρξε μεγάλο εμπορικό κέντρο της εποχής με μεγάλη ακμή ως την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους.
 Η Αρχαία Τριταία ήταν από τις πόλεις που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία της σύστασης της Αχαϊκής Συμπολιτείας προκειμένου να απαλλαγούν από την ηγεμονία των Μακεδόνων. (Αυτά που λέγαμε σε προηγούμενο άρθρο για τον ρόλο που έπαιξαν οι Μακεδόνες στην περιοχή μας).   
Σχετικά με το όνομά της υπάρχουν διάφορες εκδοχές: Μπορεί να προέρχεται από το γιο του Ποσειδώνα Τρίτωνα. Ο Παυσανίας αναφέρει στα Αχαϊκά του πως οικιστής της Τριταίας ήταν ο Κέλβιδας που ήρθε από την Κύμη των αποικιών της Κάτω Ιταλίας.
Η Τριταία εκοσμείτο με αρκετά ιερά και ναούς και ανάμεσα τους ξεχώριζαν ο ναός των Μεγίστων Θεών και ο ναός της Αθηνάς.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, που έχουν ανασκαφεί κατά το παρελθόν, η περιοχή της Τριταίας κατοικείται από την Μυκηναϊκή εποχή. Ως περίοδος ακμής της να θεωρείται ο 3ος αιώνας π.Χ.
 Έχουν ανακαλυφθεί επίσης και άλλα σημαντικά ευρήματα, όπως ίχνη κυκλώπειων τειχών στην Ερυμάνθεια, μυκηναϊκό νεκροταφείο στη Δροσιά, καθώς και αρχαία νομίσματα στο Μάνεσι και στου Σκιαδά.
Περισσότερα στο άρθρο μας:  Aρχαία Τριταία 03-11-2013









Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2018

Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ

Κατά την περιοδεία του Βασιλικού ζεύγους Όθωνας και Αμαλία, στην Ηλεία στις 8 Μαΐου το 1840, διήλθαν από τα μέρη του τότε δήμου Σελληεντίας, στην άνω Πηνεία. Ο τότε Δήμαρχος Σελληεντίας Καραμπάτσης Δημήτριος, τους υποδέχθηκε με τιμές, όχι στην έδρα του δήμου που ήταν το Τατάραλι (σημ. Ανθώνα), αλλά στο χωριό Μπουρντάνου (σημ. Βουλιαγμένη).
Η επίσημη υποδοχή στο Βασιλικό ζεύγος, έγινε στον προαύλιο χώρο του ιερού ναού των Αγίων Θεοδώρων στις παρυφές του οικισμού Μπουρντάνου (σημ. Βουλιαγμένη). Εκείνη την εποχή ο κεντρικός δρόμος που διέσχιζε την Πηνεία από Πανόπουλου Χάνι προς Γαστούνη, αφού περνούσε από τα  Μαραγκέϊκα Χάνια κατέβαινε στην Μπουρντανόσκαλα – Μπουρντάνου (σημ. Βουλιαγμένη) – Σιμόπουλο – Ποτάμι Κούλουγλι (Οινόη) – Δελήμπαλι  (σημ. Εφύρα) – Γιάννη Τζαμί (σημ. Ωραία) κ.ο.κ.
Μόλις η πομπή αφίχθηκε στο Μπουρντάνου, πάρα πολλοί Πηνειώτες, από τα γύρω χωριά, είχαν μαζευτεί εκεί για να υποδεχθούν το βασιλικό ζεύγος και την συνοδεία του. Εκεί υπό την ένθερμη φιλοξενία του Δημάρχου και του λαού, παρακάθισαν σε επίσημο γεύμα, κάτω από τον ίσκιο της θεόρατης βελανιδιάς των Αγίων Θεοδώρων. Πάντα κατά την παράδοση, η βασίλισσα Αμαλία, όλη την ώρα της παραμονής της, περιεργαζόταν, ρωτούσε και θαύμαζε τον όγκο της τεράστιας βελανιδιάς, κι από τότε οι ντόπιοι κάτοικοι, στην εν λόγο βελανιδιά, προσκόλλησαν το προσωνύμιο «Το δέντρο της Βασίλισσας».
Πριν πολλά χρόνια ο Αθανάσιος Πανόπουλος κάτοικος Βουλιαγμένης μου την έδειξε και την ονόμαζε Βασίλισσα.
Την «Βασίλισσα» βελανιδιά, που βρίσκεται στη Βουλιαγμένη ,επισκέφθηκαν το Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010, ο Ηλίας Τουτούνης, πρόεδρος του συλλόγου «Ωλονός» και ο Κώστας Παπαντωνόπουλος αντιπρόεδρος του συλλόγου. Εκεί έγινε φωτογράφιση και συλλέξαμε μερικά στοιχεία για τη βελανιδιά. Από την μέτρηση που πραγματοποιήσαμε, η περιφέρεια του κορμoύ του δένδρου στο ένα μέτρο ύψος ήταν 7,90 μέτρα.
Σήμερα το δένδρο δεν υπάρχει πια Ο Σύλλογος Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής μας   κληρονομιάς Ερυμάνθου – Φολόης το 2010 είχε προβεί σε καταγγελία, ώστε να σωθεί αυτό το φυσικό και μοναδικό μνημείο του τόπου μας. Αλλά δεν μας άκουσε κανείς….!
Σύλλογος Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής μας κληρονομιάς Ερυμάνθου – Φολόης «ΩΛΟΝΟΣ»
Το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής μας κληρονομιάς Ερυμάνθου- Φολόης, ο «Ωλονός», ευαισθητοποιημένος για την προστασία της φύσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς, θέλει να γνωστοποιήσει στο ευρύτερο κοινό την ύπαρξη του υπεραιωνόβιου δένδρου βελανιδιάς (δρυς), στον δ.δ. Βουλιαγμένη του σημερινού δήμου Πηνείας, μοναδικό στην Πελοπόννησο και ίσως σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Η υπεραινώβια δρυς αντιπροσωπεύει το μοναδικό και περίφημο δάσος της Φολόης (Κάπελης), της Ηλείας και πρέπει να χαρακτηρισθεί ως «Μνημείο Φυσικής Κληρονομιάς». Για αυτό ο σύλλογος μας προτείνει να πραγματοποιηθούν ειδικές παρεμβάσεις από τον Δήμο Πηνείας ή από τον νέο Καλλικρατικό δήμο Ήλιδας σε συνεργασία με την Δασική υπηρεσία, να προστατευθεί και να διασωθεί αφού κινδυνεύει άμεσα να ξεραθεί.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ                        ΤΑ ΜΕΛΗ 
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ                                                               
 
Δυστυχώς πέντε χρόνια αργότερα επήλθε ο θάνατός της
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ

4 Αυγούστου 2015       Αριθ.Πρωτ.:104
Σύλλογος Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής μας   κληρονομιάς Ερυμάνθου – Φολόης «ΩΛΟΝΟΣ»

ΘΕΜΑ: Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ
Ένα φυσικό μνημείο πολλών εκατοντάδων ετών, δυστυχώς πέρασε στην αιωνιότητα. Η περίφημη δρυς (βελανιδιά) που βρίσκεται στο δ.δ. Βουλιαγμένης του δήμου Ήλιδας Ηλείας, δεν υφίσταται πια, παρά μόνον ένα ξερό δρύινο ξύλο που θυμίζει ότι εκεί κάποτε υπήρχε ένα υπεραιωνόβιο δένδρο  βελανιδιάς, τεραστίων διαστάσεων. Η αμέλεια των αρμοδίων και υπευθύνων, που αρέσκονται να διαβιούν στις δημόσιες αναπαυτικές πολυθρόνες τους, παρά τις επισημάνσεις και τις εκκλήσεις μας, άφησαν αυτό το μοναδικό και φυσικό μνημείο να αυτοκαταστραφεί.  Εμείς ως σύλλογος εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας, έναντι της αμέλειας που υπήρξε εκ μέρους της πολιτείας και των υπευθύνων. Γνωρίζουμε όλοι μας άριστα, ότι ένα τέτοιο φυσικό μνημείο, όσο κι αν επιδιώξουμε, δεν πρόκειται να ξανά αντικρίσουμε στον τόπο μας.